-
1 kara
punishment; (administracyjna, sądowa) penaltykara śmierci — capital punishment, the death penalty
pod karą grzywny/więzienia — punishable by fine/prison
* * *f.punishment ( za coś for (doing) sth); prawn., sport penalty ( za coś for (doing) sth); kara chłosty flogging, whipping; kara cielesna corporal punishment; kara grzywny fine, pecuniary penalty; kara pieniężna fine, mulct; kara nagany reprimand; kara dyscyplinarna disciplinary punishment; kara ograniczenia wolności penalty of restricted liberty; kara pozbawienia wolności custodial sentence; kara aresztu penalty of arrest; kara więzienia imprisonment; kara dożywocia life sentence; kara dożywotniego więzienia life imprisonment; kara śmierci capital punishment, death penalty; najwyższy wymiar kary capital punishment; podlegający karze subject l. liable to penalty, under penalty; kara zaostrzona increased penalty; darowanie kary remission of penalty, pardon; okoliczność wpływająca na złagodzenie kary circumstance affecting the mitigation of punishment; surowa kara heavy l. harsh sentence; zasłużona kara deserts, comeuppance; wymierzyć komuś karę inflict a punishment on sb; mieć karę za coś be punished for sth; potulnie przyjąć karę submit meekly to one's punishment, kiss the rod; odbyć karę ( więzienia) serve one's sentence; kara boska pot. divine retribution; kara boska z tym chłopakiem/samochodem! this boy/car is a nuisance!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kara
См. также в других словарях:
kara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. karze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} środek przymusu stosowany w wymiarze sprawiedliwości wobec osób, które naruszyły prawo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kara pieniężna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykroczenie — n I 1. rzecz. od wykroczyć. 2. lm D. wykroczenieczeń «czyn społecznie niebezpieczny, nie będący przestępstwem, zagrożony w Polsce karą aresztu lub ograniczenia wolności do trzech miesięcy, grzywny lub nagany; orzekany przez władze… … Słownik języka polskiego
występek — m III, D. występekpku, N. występekpkiem; lm M. występekpki «czyn naruszający normy etyczno społeczne, karygodny postępek, przekroczenie prawa; w prawie polskim: przestępstwo zagrożone karą pozbawienia lub ograniczenia wolności powyżej 3 miesięcy… … Słownik języka polskiego
wykroczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wykroczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykroczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wykroczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} postępek społecznie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień